ผู้รับใช้อีกด้านหนึ่งที่สมาชิกไม่รู้ ทำต่อไป..อย่าท้อ
คอลัมนิสต์คริสเตียน ผลงานเขียนคำหนุนใจ บทเรียนข้อคิดต่างๆ
โดย ศิษยาภิบาลเรวัฒน์ เทพจักร์
คริสตจักรศรัทธาร่วมใจ

มธ25:40 แล้วพระมหากษัตริย์จะตรัสกับเขาว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า
ซึ่งท่านได้กระทำแก่คนใดคนหนึ่งในพวกพี่น้องของเรานี้ ถึงแม้จะต่ำต้อยเพียงไร ก็เหมือนได้กระทำแก่เราด้วย’
41 พระองค์จะตรัสกับบรรดาผู้ที่อยู่เบื้องซ้ายพระหัตถ์ของพระองค์ว่า ‘ท่านทั้งหลายผู้ต้องแช่งสาปจงถอยไปจากเรา
เข้าไปอยู่ในไฟซึ่งไหม้อยู่เป็นนิตย์ ซึ่งเตรียมไว้สำหรับมารร้ายและสมุนของมันนั้น
42 เพราะว่าเมื่อเราหิวท่านก็มิได้ให้เรากิน เรากระหายน้ำท่านก็มิได้ให้เราดื่ม
43 เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ไม่ได้ต้อนรับเราไว้ เราเปลือยกาย ท่านก็ไม่ได้ให้เสื้อผ้าเรานุ่งห่ม
เราเจ็บป่วยและต้องจำอยู่ในพันธนาคาร ท่านไม่ได้เยี่ยมเรา’
44 เขาทั้งหลายจะทูลว่า ‘พระองค์เจ้าข้า ที่ข้าพระองค์ได้เห็นพระองค์ทรงหิวหรือทรงกระหายน้ำ
หรือทรงเป็นแขกแปลกหน้าหรือเปลือยพระกาย หรือประชวร หรือต้องจำอยู่ในพันธนาคาร
และข้าพระองค์มิได้ปรนนิบัติพระองค์นั้นแต่เมื่อไร’
45 เมื่อนั้นพระองค์จะตรัสกับเขาว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า
ซึ่งท่านมิได้กระทำแก่ผู้ต่ำต้อยที่สุดสักคนหนึ่งในพวกนี้ ก็เหมือนท่านมิได้กระทำแก่เราด้วย’

 

วันก่อนมีพี่น้องคนหนึ่งเดินเข้ามาพบผมพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟาย  เนื่องจากเธอต้องตกอยู่ในสภาพที่สิ้นไร้ไม้ตอก  หลายปีก่อนเคยมานมัสการพระเจ้าในคริสจักรของเรา  แล้วก็หายหน้าหายตาไปนานแสนนาน  นานจนพวกเราเข้าใจว่าเธอคงไม่หายใจต่อไปแล้ว   แต่ที่ไหนได้วันนี้เธอหอบเอาอายุขัยที่เต็มไปด้วยน้ำตานองหน้า   ไม่มีงาน ไม่มีสามี (ถูกเพื่อนบ้านยืมไปครอบครอง)  นี่ก็เป็นปัญหาสังคมนับวันนับจะรุนแรงมากขึ้น  เฮ้ย… ไม่รู้อีกนานเพียงไรปัญหาเหล่านี้จะรับการแก้ไขเสียที

การมาขอเธอคราวนี้ไม่มีสง่าราศีเหมือนเช่นเคย  เต็มไปด้วยสารพัดปัญหาเธอไม่เอ่ยปากขอเงินทอง แต่ผมพอรู้ว่าเธอน่าจะไม่ได้ทานอาหารมา1 วันเต็มๆ  น้ำที่รินให้เท่าไหร่ก็ดื่มหมดไม่เหลือ  เสียงท้องดังเป็นระยะ  ผมแทบอดกลั้นน้ำตาไม่อยู่   ใจหนึ่งผมก็คิดว่าก็เป็นอย่างนี้ทุกราย ทั้งปีไม่มีคราวใดที่คนจะมาหาเมื่อพวกเขามีความสุขสบาย  เมื่อพวกเขาสุขสบายก็ไม่เคยคิดถึงเรา  ดูเหมือนเริ่มมีการต่อสู้ภายในใจของผมเสียแล้ว

ผมมองนาฬิกา  เวลามันช่างผ่านไปช้าเหลือเกินนะ  ปัญหาของผมก็ดูเหมือนไม่แตกต่างกับเธอ  เพียงแต่ผมอาจจะแต่งตัวดูดีกว่าก็เท่านั้นเอง  ผมนึกในใจขณะฟังเธอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น   พรางคิดไปว่าเธอนี่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย…. จะมาหาเลือดกับปู  เธอคงไม่รู้ว่าในกระเป๋าของผมก็ไม่มีเงินทองอะไรอย่างที่เธอคิดหรอก   ผมรอคอยว่าภรรยาจะเดินเข้ามาทันเวลาไหมเนี้ย  เงิน300บาทที่เหลือในกระเป๋า  และอาหารเย็นของผมวันนี้สงสัยจะกลายเป็นของพี่น้องรายนี้ซะแล้ว  ผมคิด….

ในที่สุดข้อพระคำของพระเจ้าจากมัทธิว 25 ก็ดังที่หูของผม  พร้อมกับให้มั่นใจว่าเพียงผมตัดสินใจใช่วยเหลือเธอไป พระองค์จะดูแล และรับรอง  พระองค์จะรับผิดชอบในเรื่องนี้ให้คืนทั้งหมด   ซึ่งท่านได้กระทำให้คนหนึ่งคนใดที่เล็กน้อย หรือต่ำต้อยเพียงไร ก็เหมือนได้กระทำแก่เราด้วย….  เวลานั้นหัวใจของผมรู้สึกสบายขึ้นมาก  ผมตัดสินใจกลืนน้ำลายเข้าลำคอสองที  จากนั้นผมก็เทกระเป๋าทั้งหมดที่มีให้กับเธอ   และก่อนที่เธอจะขอลาจากไป เราได้นั่งอธิษานเผื่อการกลับไปของพี่น้องรายนี้โดยหวังว่าพระเจ้าจะทรงเมตตากรุณาแก่เขา    นำการชโลมใจการเยี่ยวยารักษาที่มาจากพระเจ้า    และแล้วเธอก็จากไปด้วยความยินดี….

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับผมและครอบครัว  แม้ว่าเราจะไม่มีเงินทองที่พอจะพาลูกภรรยาไปทานอาหารมื้อเย็นอย่างทุกครั้ง แต่เราก็สามารถมีความสุขกับการได้ทานมาม่าที่บ้านกับครอบครัวอีกสี่คน   พี่น้องสมาชิกไม่มีใครรู้ว่าพวกเราในฐานะคนรับใช้ของพระเจ้าจะอู่ในสภาพอย่างไร   อย่างน้อยเราได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง และรับใช้พระองค์  เราเชื่อมั่นว่าพระองค์จะดูแลรับผิดชอบชีวิตของเราเอง    ขอบพระคุณพระเจ้าตลอดเดือนนั้นพระเจ้าก็เมตตากรุณาเลี้ยงดูครอบครัวของเราให้ผ่านพ้นมาได้ด้วยพระคุณ   จึงอดไม่ได้ที่จะระลึกถึงเปาโลที่ท่านได้กล่าวไว้ในฟิลิปปี ข้าพเจ้ามีฐานะอย่างไร ข้าพเจ้าก็เรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่  ข้าพเจ้าผจญสารพัดสิ่งได้โดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลัง       สิ่งที่เราทั้งหลายในฐานะผู้นำได้กระทำอะไรลงไปให้กับพี่น้อง และคริสตจักรแม้ในสายตาของลุกแกะเขาอาจจะไม่เห็นคุณค่า หรือความสำคัญ ไม่ได้เห็นและชื่นชมกับสิ่งที่ดีๆที่เราได้กระทำ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องประเด้นสำคัญ  สำคัญอยู่ที่ว่าเราได้ถวายตัวเพื่อเป็นทาสีของพระเจ้า  รับใช้พระองค์   เมื่อเรากล้าที่จะยืนหยัดเช่นี้แล้ว  ก็ไม่ต้องห่วงกังวลใจว่าชีวิตของเรา และครอบครัวเราจะอยู่ได้อย่างไร   ไม่หนำซ้ำวันดีคืนดีพวกสมาชิกบางคนยังเข้ามาหาเรื่องหาราวกับผู้นำ   ตำหนิติเตียนเรื่องต่างๆ  วิพากวิจารณ์     ชีวิตของผู้รับใช้พระเจ้าเราก็ต้องยอมเป็นเมล็ดที่ตกลงไปในดิน  สิ่งที่ควรจะเน่าก็ให้มันเน่าไป  สิ่งที่มีชีวิตก็จะแตกกิ่งและพลิตัวเองออกมา

หัวใจของผู้รับใช้พระเจ้า  เราต้องอดทน และเสียสละไม่น้อยไปกว่าพระอาจารย์ของเราเอง  ทำอย่างดีที่สุดดังพระองค์  รักให้มากที่สุดอย่างพระองค์รัก  เชื่อฟังและยอมมอบถวายตัวเช่นเดียวกับพระคริสต์    วันนี้หากอาจารย์หรือพี่น้องคริสเตียนทุกท่านกำลังยืนอยู่ในรองเท้าคู่เดียวกับผม  ก็ไม่ต้องแปลกใจแต่จงยอมอุทิศชีวิต และรับใช้ด้วยหัวใจที่อดทน เสียสละ  จงรู้ว่าผู้ที่หว่านด้วยน้ำตา จะเกี่ยวเก็บด้วยความชื่นบาน   พระเจ้าจะดูแลข้าราชการของพระองค์  พระเจ้าจะเลี้ยงดู พระองค์ทรงร้ว่าครอบครัวของผู้รับใช้พระเจ้ามีความต้องการสิ่งใด   รับใช้ต่อไปด้วยความชื่นชมยินดี  ทำงานของพระเจ้ามุ่งหน้าต่อไปแม้ว่า ข้างหน้าเต็มไปด้วยความกดดัน ความเจ็บปวด  พระองค์ไม่ช้าที่จะช่วยท่านในฐานะคนของพระองค์…….  อาเมน…