คอลัมนิสต์คริสเตียน ผลงานเขียนคำหนุนใจ บทเรียนข้อคิดต่างๆ คำเทศนา
โดย ศิษยาภิบาลเรวัฒน์ เทพจักร์
คริสตจักรศรัทธาร่วมใจ
คำเทศนาเรื่อง จัดการกับความท้อใจ
ความท้อแท้ใจเกิดขึ้นกับคนในทุกระดับ ทุกเพศ ทุกวัย เช่นเดียวกับเอลียาห์ผู้รับใช้ของพระเจ้า ชัยชนะที่เขาพึ่งได้รับสดๆร้อนๆ ต่อหน้าผู้คนมากมาย พระเจ้าช่วยกอบกู้และมอบสง่าราศี ผู้รับใช้ของพระบาอัลต้องอับอายขายหน้า และ 450 ชีวิตต้องตายไป 1พกษ18: เขาก้าวเดินลงมาจากยอดเขาอย่างผู้ชัยชนะ คำถาม : ในชีวิตคริสเตียนของท่านเคยอยู่ในสภาพอารมณ์เช่นนี้บ่อยหรือไม่ เมื่อคุณได้รับการปกป้องดูแล การเอาใจใส่พิเศษจากพระเจ้า การช่วยเหลือในวิกฤต ในสภาพที่อับอายขายหน้า สภาพที่จนตรอก ?
แต่น่าเสียดายที่ความรู้สึกที่ตื่นเต้นของเอลียาห์เป็นเพียงเหตุการณ์ไม่กีชั่วยามเท่านั้นเอง บทเรียนจากความท้อใจของเอลียาห์
หนึ่ง จงรักษาความตื่นเต้นในพระเจ้าเสมอไป
ฮะบากุก บทที่ 3:19 อิสยาห์ บทที่ 12:2
โดยการพินิจพิจารณาถึงพระเมตตา พระคุณความรัก การช่วยเหลือในทุกคราจากพระเจ้า ขอบพระคุณสำหรับสิ่งนั้นทุกๆวัน เพราะบางทีการปล่อยให้ปัญหาเรื่องราวที่แง่ลบกัดกินกำลังของเราก็น้อยนิดลงไป เหมือนเม็ดเงินก้นถุงกำลังหมดไป เป็นผลพวงจากการที่เราไม่ได้ระลึกถึงการปกป้องของพระเจ้า นี่คือสิ่งที่พระเจ้าย้ำเตือนชาวอิสราเอลให้จดจำบางสิ่ง และให้ลืมบางสิ่ง เฉลยธรรมบัญญัติ 8:2 จงระลึกถึงทาง….. ในชีวิตสมรสก็เช่นกัน บางครอบครัวเสพสุขชีวิตสมรสเพียงเวลาสั้นๆ จากนั้นก็ไม่ได้รักษาความรู้สึกที่ดีๆน่าประทับใจเอาไว้ จึงเริ่มเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย และอยากพ้นสภาพเช่นนั้น อย่าลืมว่าจงรักษาสภาพที่ตื่นเต้นในพระเจ้า การปกป้องดูแล การเลี้ยงดู คำตอบมากมายที่พระเจ้ามอบให้ รักษาไว้โดยการตรึกตรอง ระลึกถึง พิจารณาทุกเช้าค่ำ เพราะมิเช่นนั้น ความรู้สึกว่างเปล่า และอารมณ์กังวลใจจะเริ่มเข้ามาแทนที่
สอง มองในสภาพยิ่งใหญ่ของพระเจ้า 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 19:1
บ่อยครั้งที่เราก้าวเดินลงมาจากภูเขาคารเมล และผละตัวเองเข้าสู่เมืองโฮเรปเช่นเดียวกับเอลียาห์ เข้าไปสู่สภาพจิตวิญญาณที่เหลืออดทน คำขู่อันทรงอิทธิพลเริ่มทำลายขวัญกำลังใจของคุณหมดสิ้น สุภาษิต บทที่ 24:10 ถ้าเจ้าท้อใจในวันเคราะห์ร้าย กำลังของเจ้าก็น้อย เช่นเดียวกับเอลียาห์ที่ปล่อยให้ถ้อยของขู่ของพระราชินีข่มขู่เขา จนกระทั่งเขาเริ่มมองเห็นสภาพที่ยากเย็น และปัญหาที่ดูเหมือนไม่จบลงง่ายๆอีกต่อไป ดูเป็นงานช้างจากการฟื้นฟูสู่ความพ่ายแพ้ “ ถ้าพรุ่งนี้” ดูเหมือนปัญหาที่เขากำลังเผชิญอยู่ อยู่ใกล้ๆแค่เอื้อมเท่านั้นเองพรุ่งนี้แล้ว…. จุดนี้ทำให้เอลียาห์ผู้รับใช้ที่เคยแข็งแกร่งผู้ที่สามารถสั่งฝนไม่ให้ตกตลอด3ปีได้ เขากลับต้องวิ่งหนีไปไกลถึงภูเขาโฮเรป ตลอดวันตลอดคืน 40วันที่เขาหนีไป เป็นเส้นทางที่เจ็บปวดยิ่งในหัวใจของชายคนนี้ เอลียาห์กล่าวว่าอย่างไรต่อพระเจ้า “พอแล้วพระเจ้าข้า” บ่อยครั้งที่เราเองก็เคยพูดสไตส์นี้ ลูกไม้เดิมๆนี้เราก็เคยพูดมาก่อน ประมาณว่าไม่ต้องการอะไรอีกแล้วไม่ว่าความสำเร็จ หรือปัญหาใดๆ ดูเหมือนเรากำลังมาถึงจุดอิ่มตัวของชีวิต พูดได้อย่างเดียวคือว่าเบื่อหน่ายชีวิต…. เริ่มเบื่อข้าวปลาอาหาร
สาม เจ้าทำอะไรอยู่ที่นี่ 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 19:9
บางทีเราก็มีคำตอบให้กับตัวเองอย่างหนักแน่นว่า ข้าพระองค์เหลือเพียงคนเดียว ข้าพระองค์ที่กำลังแบกภาระปัญหาที่หนัก ข้าพระองค์คนเดียวที่นั่งอยู่ในที่นั่งลำบากเพื่อพระเจ้า การที่เราเริ่มตัดสินสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในมองมองของเราเร็วเกินไป โดยคิดว่า ไม่มีใครสักคนเดียวที่เข้าใจเราได้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเราหนักเกินกว่าที่จะรับได้ ขบวนการคิดเช่นนี้คือสิ่งอันตรายยิ่ง อย่ามองว่าตัวเองคนเดียวที่สมบูรณ์ครบด้าน ตัวเองร้อนรน ตัวเองสัตย์ซื่อต่อพระเจ้า ตัวเองเข้มแข็ง ตัวเองพูดแต่ความจริงเพียงคนเดียว การคิดแบบนี้คือการแยกตัวเองออกจากผู้อื่น เหมือนเด็กที่แสดงอาการเรียกร้องความเห็นใจ ความสนใจจากผู้อื่น สร้างเงื่อนไข ข้อต่อรองกับพระเจ้า วิธีการจะแก้ไขอย่างไร? อย่าลืมถามตัวเองว่า “ เจ้าทำอะไรอยู่ที่นี่” หลายครั้งที่เราทำอะไรลงไป พฤติกรรมของเราไม่ค่อยถูกต้องในสายพระเนตรพระเจ้า เพราะเรามีอีโก้มากเกินไป เราไม่มองสถานการณ์ในมุมมองของพระเจ้า เรามัวไปคิดว่าตัวเองเท่านั้นที่ถูกต้อง “ จงออกไปเถิด” ข้อ 11 ออกจากสภาพความคิดที่ไม่ถูกต้อง ให้ยืนเฉพาะพระพักตรพระเจ้า ชีวิตคริสเตียนที่อยู่กับตัวตนมากเกินไปบางครั้งก็เป็นตัวทำลาย ทำให้เรามองโลกด้านเดียว มองคนอื่นๆในทางลบๆ ตัวเราเองนั่นแหละคือปัญหา หยุดที่จะวิพากผู้อื่นได้แล้ว ให้กำลังใจกับตัวเองใหม่อีกครั้ง สดุดี 43:5 (ถามตัวเองว่า ทำไมจึงฝ่ออยู่)
สี่ จงกลับไปตามทางของเจ้า 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 19:15
อีกครั้งหนึ่งที่คุณจะต้องก้าวกลับไปจากจุดที่พระเจ้าให้คุณเริ่มต้นมา กลับไปที่จุดเริ่มต้นแห่งความรักดั่งเดิมที่มีในพระเจ้า หัวใจที่อุทิศถวาย กลับไปจากมาตรฐานของพระวจนะ ออกจากการตีพระคัมภีร์เข้าข้างเนื้อหนังตัวเอง กลับไปเพื่อปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าอีกครั้ง ไม่ใช่กลับไปดำเนินชีวิตเหลวแหลกอีกเช่นดื่มสุรา เมรัย สูบยา เที่ยวสถานเริงรมย์ หรือเสพยาเสพติด การพนันทุกรูปแบบ การนินทาว่าร้าย หรือการโกรธช้าชิงชัง สารพัดอื่นๆที่ส่อสำแดงวิถีในเนื้อหนัง แต่จงเดินก้าวใหม่กับพระเจ้า และกลับไปเพื่อรับใช้พระเจ้า เพราะพระเจ้าไม่ได้ให้คนของพระเจ้าต่อสู้เพียงลำพัง ดู 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 19:18
สรุป และนำมาใช้ในชีวิต
ไม่แปลกที่ท่านจะท้อแท้ใจ เพราะเส้นทางทุกไมล์ในชีวิตเต็มไปด้วยสิ่งที่ท้าทายหนัก แต่ทุกครั้งที่เผชิญกับสถานการณ์ที่ยากอย่าลืมพระเจ้า พระองค์ไม่ทอดทิ้งท่าน บอกตัวคุณเองดีกว่าว่า ท้อได้แต่อย่าถอย สู้ต่อไปโดยพระเจ้า…….ในสภาพที่อ่อนแอ และหมดเรี่ยวแรง ทูลขอกำลังใหม่จากพระองค์เถิด…..
