ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต เมื่อหลายเดือนก่อนได้ไปร่วมสัมมนาของผู้นำคริสตจักรแห่งหนึ่งในเชียงใหม่   ชนบทมากๆ      ทันทีที่ได้เข้าไปคริสตจักรไปถึงห้องทำงานของผู้นำ  หรือศิษยาภิบาล    ก็ตกอกตกใจ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะเห็นสภาพที่ยากลำบากของผู้นำคริสตจักรในชนบท  เขาไม่มีอะไรที่สะดวกสบาย ไม่มีบ้านที่สวยงาม ไม่มีรถพาหนะที่ราคาแพงๆ  ไม่มีสำนักงานที่ติดแอร์เย็นช่ำ  ไม่มีสมาชิกที่ทำธุรกิจใหญ่โต    ไม่มีเงินฝากธนาคารสำหรับตนเอง แต่สิ่งที่ผมเห็นพวกเขาเหล่านั้นมีคือ หัวใจที่ทุ่มเททั้งใจ และกายเพื่อรับใช้พระเจ้า   อดทน ทนทำงานยากลำบาก เรียนรู้จักพออยู่พอกิน พอใจในสิ่งที่มี   และทำงานพระเจ้าสุดกำลังที่มีเพื่อพระเจ้า   ผมได้ไปสัมผัสกับตาถึงรู้ว่า  เก้าอี้ของศิษยาภิบาลก็เพียงแค่ตัวเก่าๆ  แถมยังไม่มีที่พิงหลังอีกต่างหาก       ผมเดาเอาว่าน่าจะเป็นเก้าอี้ที่อายุไม่ต่ำกว่า…